De banenafspraak heeft gezorgd voor bewustwording. Een gedeelte van de werkgevers is er door in beweging gekomen. Zonder banenafspraak hadden we nu een minder inclusieve arbeidsmarkt gehad. Daar ben ik zeker van. Dankzij de banenafspraak weten nu meer werkgevers af van de doelgroep en vooral ook de potentie van de mensen die in dit register zijn opgenomen.
Ook opdrachtgevers letten erop. Je ziet dat de pso-certificering in steeds meer aanbestedingen wordt opgenomen. Dat is het goede nieuws. Alleen: er moet nog veel gebeuren.
Ik merk om me heen dat mkb-bedrijven, maar ook grotere werkgevers, best willen investeren in mensen. Ze weten alleen niet altijd hoe dat moet. De regeldruk voor bedrijven is al zo groot in dit land. Veel ondernemers kunnen dit er niet bij hebben. Omdat de banenafspraak en alles wat erbij hoort veel te ingewikkeld is gemaakt. Dat moet eenvoudiger. En de nu voorgestelde wetswijziging is echt een druppel op een gloeiende plaat.
Maar er is nog iets. De risico’s zijn niet alleen voor werkgevers groot. Dat geldt minstens net zozeer voor mensen met een beperking. Als het gaat om het ‘simpel switchen’ moeten we echt nog grote stappen zetten en ervoor zorgen dat mensen terug kunnen vallen – al dan niet tijdelijk – in oudere regelingen. Concreet: als iemand een banenafspraak-baan begint, maar om de een of andere reden lukt dat niet, dat dan de weg terug naar bijvoorbeeld beschut werk niet is afgesloten.
Daarbij denk ik ook aan de mensen in de arbeidsmatige dagbesteding. Dat is nu een beetje vergeten groep. Maar het is een groep met een enorme potentie. Juist omdat dat simpele switchen nog niet zo simpel is, blijven mensen daar eigenlijk in hangen. Dat is zonde.
Terugkijkend heeft de banenafspraak goed gewerkt als eerste stap. Nu is het de hoogste tijd om de volgende stap te zetten naar een inclusievere arbeidsmarkt: zodat al die mensen die willen – ook daadwerkelijk kunnen.
*Gerwin de Vries is directeur van Weever Circulair
