Als de meeste aanwezigen nog aan de koffie zitten en voordat de wijn op tafel komt, besluit ik eens een poging wagen. Ik ben op een feestje waar nogal wat ondernemers aanwezig zijn.

“Wel eens van inclusie gehoord?,” vraag ik aan een wat gezette man, type bouwondernemer.
“In- wat?,” vraagt hij. Hij heeft al een biertje in de hand en een spoortje wit schuim op zijn bovenlip. Meneer is eigenaar van een stoffenimportfirma.

“De Banenafspraak, kent u die?,” is mijn nieuwe poging. “Die afspraak herinner ik me niet,” riposteert hij. “Mijn secretaresse houdt mijn afspraken bij, dus neem me niet kwalijk,” vervolgt hij. Zijn oog valt op iemand die net binnenkomt en ik ben zijn aandacht kwijt.

Als ook de volgende ondernemers die ik benader glazig kijken bij mijn vragen, gooi ik het over een andere boeg.
“Ik heb een neefje en die is wat langzamer dan zijn leeftijdgenoten, zou die bij jou een kans kunnen krijgen?,” vraag ik aan de hippe dertiger die er uit ziet als een designer. Hij blijkt een tuincentrum te bezitten. “Waarom niet?,” antwoordt hij kort en krachtig.

De dame met een havermelkcappuccino voor zich, eindelijk is mijn inschatting juist, is eigenaresse van een juristenkantoor. “Een blinde juriste aannemen?, als ze haar vak maar verstaat, dan kan ik er wel wat mee. En wie betaalt dan eventuele hulpmiddelen?” Ze brengt me in verlegenheid.

Op de achtergrond is de band gaan spelen. Niet echt een passend moment om uit te gaan leggen dat de wet- en regelgeving op dit punt complex is. Zelfs voor een juriste. Moet ik nu gaan vertellen dat de ene mens met een beperking wel en de andere geen recht op ondersteuning heeft?

Dat de Banenafspraak voor sommigen openstaat en voor andere hermetisch is afgesloten. Het is niet de passende ambiance voor zoveel nuance. Bovendien passeert net de eerste bitterbal. Met auberginevulling, tja.

Slechts een enkeling neemt direct een verdedigende stelling in. “Nee, sorry bij ons zou zo iemand echt niet happy worden. Wij vragen veel van onze mensen.” aldus een goed gesoigneerde vijftiger. Zachtjes leidt hij een blonde Millennial richting dansvloer.

Hij vergeet me te vragen welke competenties ‘mijn kandidaat’ heeft.

*Jos Verhoeven is algemeen directeur van de Start Foundation | Foto: Start Foundation