Lang geleden (1991) werkte een broer van mij in het speciaal onderwijs voor Zeer Moeilijk Opvoedbare Kinderen. Zodra deze kinderen op hun 16de van school afgingen, was het positieve effect van school vaak heel snel weg en gingen ze het verkeerde spoor op. Wij hebben toen de handen ineen geslagen en stages en banen geregeld voor de schoolverlaters. Daardoor hadden ze geld om in het weekend op stap te gaan en een de rest van week lekker bezig. Het was eigenlijk niet lastig om werkgevers mee te krijgen. Op zijn Brabants: “Laat um maar kommen, dan zien we wel wat ie kan” (open hiring.) Ik had het nog nooit gedaan, maar dacht wel dat ik het kon.

Ik kan mij nog een meubelstoffeerder herinneren. De eigenaar was analfabeet, maar ook een geweldige vakman. Hij kon fantastisch met jongeren omgaan. Hij had een boekhouder in dienst om alle andere zaken goed te regelen. Hij werkte samen met de sociale werkplaats. De jongeren werden ingewerkt op een onderdeel van het stofferingsproces (jobcarving) en hadden het naar hun zin. Op vrijdag met zijn allen friet eten tijdens de lunch. Mogelijk zouden we dit bedrijf nu een sociale onderneming noemen.

Nu jaren later werkt het eigenlijk nog steeds zo. Tenminste als je de juiste ondernemers aanspreekt en ze zover krijgt om tijd en aandacht te geven aan hun nieuwe medewerker. Zo ging met ik Frank op bezoek bij het bedrijf Boerschappen. Boerschappen haalt in de regio Breda voedsel producten op rechtstreeks bij de boer.

Deze producten worden in de vorm van maaltijdboxen verkocht aan klanten in heel Nederland. Frank heeft niet aangeboren hersenletsel (NAH.) Boerschappen werkt normaal met Allround Logistiek Medewerkers. Frank wordt ingezet op inpakwerkzaamheden en hoeft andere logistieke taken niet uit te voeren. Het mooiste is dat hij onlangs Kees, helaas ook met NAH, geholpen heeft tijdens zijn eerste dagen bij Boerschappen. Ze worden daar op handen gedragen.

Ik weet zeker dat er veel werkgevers zijn die Frank of Kees in dienst zouden willen hebben. Maar als je vraagt of ze iemand uit het doelgroepenregister willen aannemen, dan weten ze niet wat ze daarmee aan moeten. Dus op naar 125.000 keer Kees en Frank

Mijn boodschap is dus:

  • Hou het klein en simpel;
  • Verkondig je missie van mens (jij als jobcoach bijvoorbeeld) naar mens (werkgever bijvoorbeeld);
  • Het niet om registers, regelgeving of quota. Het gaat om mensen zoals Frank en Kees en…

*Peter Princen is de oprichter van Werkplaats Brabant