Zo veel mogelijk mensen de kans geven om mee te doen, het liefst via betaald werk – dát is wat mij drijft. Je talenten ontplooien, een steentje bijdragen aan de samenleving, samen met anderen ergens voor gaan. Dat gun ik iedereen. Werk is veel meer dan een inkomen. En dan moet het niet uitmaken of je een beperking hebt of niet. Als je met ondersteuning kunt werken, moet je daar ook de kans voor krijgen.
Helaas is dat te vaak niet zo en staan er te veel mensen met een beperking aan de zijlijn van de arbeidsmarkt. Dat vind ik onacceptabel. Voor henzelf, maar zeker ook voor de samenleving. Door zo veel talent onbenut te laten, schieten we onszelf in de voet. Economisch én sociaal. Terwijl werkgevers in heel het land om personeel staan te springen.
We zijn een eind op weg met de Banenafspraak. Maar – eerlijk is eerlijk – nog niet met het gewenste resultaat. Terwijl de energie er wél is! Hoe kan dat? Mijn indruk – na een paar maanden als staatssecretaris – is dat we mensen te veel in hokjes plaatsen. Dat we soms zo veel tijd kwijt zijn aan het bepalen welk etiketje op iemand past, dat het belangrijkste erbij inschiet: kijken naar wat mensen wél kunnen en wat ze daarvoor nodig hebben.
Daarom ga ik de komende periode met alle betrokken partijen kijken hoe we die 125.000 wél kunnen halen. Bijvoorbeeld door kandidaten beter in beeld te krijgen bij werkgevers. Maar ook door veel meer uit te gaan van de individuele behoefte aan ondersteuning van mensen: wat heb jíj nodig om aan de slag te gaan? Daarbij mag het niet uitmaken of en in welke uitkeringssituatie of regeling je zit.
De afgelopen maanden heb ik overal in het land mooie voorbeelden gezien van bedrijven – van horeca tot ICT – die bewijzen dat inclusief werkgeven wél mogelijk is. Als je maar oog houdt voor wat iemand naar vermogen bij kan dragen, én zorgt voor goede ondersteuning. Een aangepaste werkplek, persoonlijke begeleiding, een kleine aanpassing in je werkproces. Het zit hem soms in kleine dingen. Maar het zit hem zeker ook in de manier van denken. Wat kan er wél? Die mindset zag ik bij mijn bezoek aan onze sporters op de Paralympische Spelen in Parijs – kracht, doorzettingsvermogen, belemmeringen overwinnen, kansen pakken. Inspirerend!
Daar gaat deze maand ook om: het delen van goede voorbeelden om meer mensen sneller aan de slag te krijgen. Ik hoop dat het u inspireert om samen verder te bouwen aan een arbeidsmarkt waar plek is voor ieders talent!
*Jurgen Nobel is staatssecretaris Participatie en Integratie