Station Almelo in het najaar. Het is redelijk rustig. En schoon. Dat valt op en is geen toeval. Op dit station is er namelijk iemand die zich met hart en ziel inzet om het gebouw, de buitenruimten en het perron netjes te houden en bovendien, als nodig, de reizigers van informatie te voorzien. Die man heet Reinier.
We zijn niet toevallig op bezoek bij deze man. Hij figureert namelijk prominent in een interview dat Leonore Nieuwmeijer, expert banenafspraak bij Op naar de 125.000 banen, onlangs gaf aan het vakblad van de Erkende Verhuizers. Op de vraag of ze voorbeelden kende van succesvolle banenafspraak plaatsingen, antwoordde ze:
“Op station Almelo zijn twee mensen uit de doelgroep banenafspraak verantwoordelijk voor de veiligheid en het schoonhouden van het gehele station. Dat is een baan waar een VCA voor nodig is. Ze weten alles en ze doen alles op dit station, inclusief het helpen van reizigers. De sociale component speelt een grote rol in hun werk.”
“Hier is goed gelukt om mensen in hun kracht te zetten. Ze zijn enorm trots op hun station. Ze voelen een enorme verantwoordelijkheid en een drive om hun werk goed te doen. Omdat ze niet zoveel kansen krijgen, willen mensen uit de banenafspraak hun werk graag enorm goed doen. Dat is een plus voor elke organisatie. `
De twee mensen waar Nieuwmeijer over sprak zijn Reinier en zijn collega Paul. Paul is inmiddels met pensioen. Van Reinier mochten we langskomen om een kopje koffie te drinken, te horen hoe het hem de afgelopen jaren is vergaan en hem een exemplaar van het Erkende Verhuizers-vakblad aan te bieden.
Genietend van een Chai Latte in The Coffee Central in de stationshal, doet Reinier zijn verhaal. Hij vertelt dat hij de dag na zijn vakantie expres een paar uur eerder op het werk was gekomen, omdat ‘het er buiten niet uitzag.’
Hij vertelt ook over wat er niet leuk is aan het werk (met name mensen die de toiletten slopen of besmeuren) en wat er wel leuk aan is (met name het contact met de mensen, zowel anderen die werkzaam zijn op het station, als de vaste reizigers). “Eigenlijk zijn de mensen dus zowel het leuke als het niet leuke aan het werk. Gelukkig is 80% van de mensen prima te doen.”
Tot Reiniers verantwoordelijkheden behoren dus het schoon en veilig houden van het station. Daarvoor is het noodzakelijk dat hij over een VCA en andere certificaten beschikt. Die behalen – en de vaardigheden bijhouden – kosten hem weinig moeite. “Als er iets is op het station los ik het zelf op en als dat niet kan, weet ik wie ik kan bellen.”
Met het hele station als werkplaats, heeft Reinier ook nog een eigen plek. Een ruimte waar de materialen staan opgeslagen en een kantine met stijlvol behang, een crucifix en een groot statieportret van het vorstenpaar. “Ik zit hier best”, zegt Reinier. “Ik hoef echt helemaal nergens anders heen. Weet je, ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk. Wie kan dat nou over zichzelf zeggen?” Station Almelo voelt voor Reinier als zijn station. En dat betekent ook dat er altijd werk aan de winkel is. Het drankje is op, de rondleiding voorbij. “Jammer van die nieuwe tegels,”, wijst hij nog aan op het perron. “Die vlekken wel veel”. En daar gaat hij, op weg naar de volgende klus. De man in zijn element.