Het copieuze diner dat de gasten was beloofd, dat kwam er. De gehoopte inclusieve inspiratie was er ook. Het waren uiteindelijk Woonzorg Flevoland en Jay Portier die met de prijzen naar huis gingen, maar belangrijker nog was misschien de les die wethouder Annemieke Messelink het publiek meegaf: ‘gewoon doen’ is het begin van de inclusieve arbeidsmarkt.

Het was de elfde keer dat in Lelystad de verkiezing van Leerwerkbedrijf en talent van het jaar zijn georganiseerd en de derde keer dat Concern voor Werk voor gastheer speelde.

Het waren de koks van praktijkschool De Steiger die tekenden voor het driegangenmenu en het was Werkbedrijf Lelystad -directeur Sander Post die het belang van deze verkiezing in zijn opening samenvatte. Hij noemde de genomineerden de parels van Lelystad, parels om trots op te zijn.

Ook Irene Medema van het Lelystad Akkoord, die de avond leidde, liet er geen twijfel over bestaan dat de Leerwerk-verkiezing een belangrijke rol speelt in Lelystad en omgeving. Dat bewijst onder andere het steeds groeiende aantal nominaties. Het is immers het publiek dat talenten en bedrijven voordraagt voor de twee prijzen.

Talenten
De verhalen van de drie genomineerden voor de prijs Talent van het jaar waren alle drie verhalen van doorzettingsvermogen. De een beheerste de kunst altijd positief te zijn, ondanks het moeten werken met een beperking. De ander liet na migratie zien razendsnel te integreren en in no time een carrière op te kunnen bouwen.

De derde, winnaar Jay Portier, maakte indruk op de jury. Dat vertelde juryvoorzitter Andreis Greiner, omdat hij eigenlijk vrij toevallig zijn passie voor de bouw had ontdekt, nu een opleiding – een dag per week – volgt en daarnaast op zijn werkplek indruk maakt met zijn kunnen, leergierigheid en bovenal altijd positieve houding.

Leerwerkbedrijven
Bij de drie genomineerde leerwerkbedrijven gaat het om bedrijven die heel bewust, maar zonder daar verder veel ruchtbaarheid aan te geven, hebben gekozen voor het opleiden van jongeren of mensen die wat langer buiten het arbeidsproces hadden gestaan.

Voor alle drie geldt eigenlijk dat deze situatie min of meer toevallig is ontstaan, soms zelfs door een ontmoeting bij het uitlaten van een hond. Maar in alle drie de gevallen is vanuit het toeval een model ontstaan waarbij opleiden en kansen bieden nu integraal onderdeel uitmaken van de bedrijfscultuur.

De keuze van de jury viel uiteindelijk op Woonzorg Flevoland. Volgens juryvoorzitter Greiner slaagt dit bedrijf er al jaren in grote groepen mensen op te leiden en uiteindelijk een contract aan te bieden.

Dat de vreugde bij de delegatie van Woonzorg Flevoland groot was, blijkt misschien nog wel het meeste uit de woorden van een van de medewerkers, die zei: “Ik had nooit gedacht een kans in de zorg te krijgen. Bij woonzorg kreeg ik die wel. En sindsdien is het voor mij elke dag een feestje.”

*Foto door Patricia Pietersen