Hoe kunnen publieke organisaties eraan bijdragen dat regionale dienstverlening aan werkgevers zo goed mogelijk wordt?
Die vraag stond centraal tijdens een van de sessies op de jongste Praktijkdag van de Programmaraad. Dit samenwerkingsverband van Divosa, VNG, UWV en Cedris ondersteunt arbeidsmarktregio’s bij hun regionale arbeidsmarktbenadering.

Tanja Willemsen, programmamanager regionale arbeidsmarkt bij de Programmaraad, noemt als voorbeelden of eigenlijk richtingen:

  • Verbeter de samenwerking intern
    Doe dat tussen dienstverleners die hun eigen targets en doelstellingen hebben maar met elkaar dusdanig veel doelgroepen kennen en bedienen dat een meer inclusieve arbeidsmarkt echt dichterbij kan komen.
  • Wees vindbaar en herkenbaar
    In de Wet SUWI over de structuur van de uitvoering is aangegeven dat WerkgeversServicepunten vindbaar en herkenbaar zijn. Elke arbeidsmarktregio is verplicht de naam WSP te gaan voeren en haar basisdienstverlening op orde te hebben. Extern is campagne gevoerd die zegt: ‘De werkvloer van morgen vraagt werkgevers anno nu’. Daardoor is in elk geval de naamsbekendheid van WSP’s al enorm toegenomen.
  • Tevreden werkgevers
    Er is onderzoek gedaan naar de kwaliteit van primair gemeentelijke (dus niet specifiek die van UWV) dienstverlening binnen het WSP. Werkgevers die tenminste 6 maanden dienstverlening hebben gehad, geven het WSP daarvoor een 7,4 als cijfer. Een paar kanttekeningen bij deze tevredenheidsmeting: een lagere beoordeling wordt mede beïnvloed door ‘niet teruggebeld worden’ of teleurstelling over de kwaliteit van kandidaten (antwoord: ‘Kandidaten kunnen we niet veranderen, wel de communicatie daarover’). Verder geven werkgevers aan dat ze als partner gezien willen worden.

Werkgevers kennen
In dat verband kwam in de discussie vooral het belang van ‘strategische partnerschappen’ en ‘elkaar kennen’ naar voren. ‘Kijk niet naar de vacatures, maar zorg ervoor dat je zoveel mogelijk werkgevers kent’, luidde een van de tips. Dat geldt zeker ook voor de motor van onze economie het mkb.

Banenafspraak
De vraag is dan meer hoe je ‘de winkelstraat van Zoetermeer’ bereikt. Aan de andere kant: door hun gemoedelijke setting zorgen mkb’ers er ook al voor dat mensen met een beperking veelal een plekje bij hen krijgen. In de uitvoering van de banenafspraak wordt die trend telkens opnieuw bevestigd.

Onder publieke dienstverleners loopt een van de bemiddelaars in ‘banenafsprakers’ nogal eens aan tegen accountmanagers bij WSP’s die ongeveer alle doelgroepen in portefeuille hebben – en hem dus amper gericht kunnen bedienen.

Oud en nieuw
Interessante kwesties, vooral tegen de achtergrond dat werkgeversdienstverlening al een heel oud vak is en samenwerking tussen overheidspartijen ook niet van gisteren. Zeker, de arbeidsmarkt is hard aan het veranderen en elke twee jaar komt er wel weer een nieuw programma vanuit het Rijk. Of nieuwe regelgeving. En weer nieuwe samenwerkingsverbanden. Gaan we opnieuw het wiel uitvinden? Of kunnen we voortbouwen op wat er al is geleerd? Dat is altijd de vraag bij nieuwe ontwikkelingen.

Het ministerie van SZW bij monde van Titus Heemskerk, manager afdeling participatie en arbeidsmarktregio’s, geeft aan bij de bouw van infrastructuur voor de arbeidsmarkt van de toekomst nadrukkelijk te willen meenemen wat partijen de afgelopen jaren hebben geleerd. Overheidspartijen willen en zullen in hun dienstverlening meer dan ooit heel nauw samen optrekken.

Tekst: Klaas Salverda