Deze week vond er een nieuw Malietorenberaad plaats. Het was de tweede editie. Dit beraad werd voor het eerst in de winter van 2013 georganiseerd. Waarom? Wat is er aan de hand?

Er waren mensen uit de top van Nederland aanwezig, de minister Carola Schouten, de beide voorzitters van VNO-NCW en MKB Nederland, voorzitters van brancheverenigingen, wethouders, vertegenwoordigers van het ministerie van SZW en organisaties als UWV en zo meer.

Nog een reden om te denken: ‘wat is er loos?’

En ja er is een oorzaak voor dit beraad in de Malietoren. De banenafspraak liep tot 2023 als een zonnetje (voor het bedrijfsleven) en doorstond zelfs de covidcrisis. Maar in 2023 kantelde het beeld ineens.

Net zoals de overheid eindigt ook het bedrijfsleven nu met een tekort, afgezet tegen de doelstellingen. De redenen zijn duidelijk. Het is vooral te wijten aan het feit dat de Sociale Werkvoorziening zo’n beetje 40% van de populatie heeft verloren in 10 jaar. Daardoor komt hun aantal plaatsingen (opgelopen tot 13.000 extra boven de nulmeting) nu zelfs onder nul uit. Ook uitzenden deelt in die malaise, ook omdat de plaatsing van Oekrainers en andere groepen om aandacht riepen.

Dat fiets je niet even dicht met wat extra aandacht. Zeker niet omdat de bestanden nog steeds niet inzichtelijk en toegankelijk zijn.

Maar toch willen de werkgeversorganisaties alles op alles zetten de banenafspraak-doelen te bereiken. Dus daarom dit beraad, om iedereen weer op scherp te zetten: de dienstverleners, de gemeenten, het UWV, maar vooral de eigen achterban. Dat is nodig, want er is altijd meer mogelijk dan je denkt.

En ik denk dat er een goede aftrap is gegeven. Je ziet nieuwe mensen opstaan en nieuwe energie aanwenden. overigens niet alleen om de doelstellingen van de banenafspraak te bereiken, maar juist ook om te komen tot een duurzaam inclusief Nederland.

Want wees nou eens eerlijk: een project van 12 jaar is niet normaal, een aanjager die het al 10 jaar doet…. Inclusie op de werkvloer moet structureel worden, het moet in de vezels van iedereen zitten. Zeker ook in de top van de werkgeversorganisaties.

Van 100.000 nieuwe banen willen we op termijn naar 200.000, maar beter dan gesprekken over cijfertjes gaat het erom dat iedereen altijd en overal kansen krijgt op de arbeidsmarkt.

*Aart van der Gaag is banenafspraak-boegbeeld van het bedrijfsleven