Het wetsvoorstel vereenvoudiging banenafspraak stond in september op de agenda van de Tweede Kamer. De behandeling staat nu gepland tijdens de Maand van de 1000 Voorbeelden in november.

Het wetsvoorstel zou de banenafspraak eenvoudiger moeten maken, maar stuit op veel kritiek. In een serie vragen wij experts en betrokkenen om hun mening over de wet.

‘Het wetsvoorstel vereenvoudiging banenafspraak gaat voorbij aan de praktijk. De echte versimpeling met als doel meer mensen, die nu langs de kant staan, te begeleiden naar werk, wordt uit de weg gegaa’, oordeelt Marcel Hielkema, voorzitter VNO-NCW Midden. Lees verder>>

Roos Hoelen, specialist inclusieve arbeidsmarkt, noemt de wet gerommel in de marge en stelt ‘het is te idioot voor woorden – het zijn verslechteringen voor mensen die net buiten de doelgroep banenafspraak vallen’. Lees verder>>

Sander Post, directeur Concern voor Werk/Werkbedrijf Lelystad, is positiever: ‘vanuit de economische wetmatigheid van de comparatieve kostenvoordelen kunnen we voorspellen dat deze aanpassingen het succes van de wet op de Banenafspraak zullen vergroten’. Lees verder>>

‘Het voorstel om de banenafspraak te vereenvoudigen is lang niet genoeg. Er moet een systeemverandering in gang worden gezet. Waarbij we de mensen centraal zetten, niet de werkgevers, niet de wethouders, niet de financiën. Het is een kwestie van willen en een kwestie van doen’, zo reageert Kitty Jong (vicevoorzitter FNV). Lees verder>>

Nico Blok (OmbudsSpits voor Werk en Participatie OADS) meent: ‘Dit wetsvoorstel is niet de oplossing voor de grootste problemen die mensen met een arbeidsbeperking en werkgevers ervaren’.
Lees verder>>

Maar eerder klonk er ook al kritiek op de plannen:

In het Financieel Dagblad wezen verschillende experts op het feit dat ruim de helft van de 1,7 miljoen arbeidsgehandicapten in Nederland buiten de werking van de wet valt. ‘Er wordt gekeken of iemand met een beperking zelfstandig het minimumloon kan verdienen. Terwijl de juiste definitie een sociale is, zoals verwoord in het VN-verdrag gehandicapten. Je bent alleen beperkt in de mate dat je omgeving niet op jou is aangepast.’ Lees verder>>

Deze kritiek wordt ook verwoord in de inmiddels bijna 500 keer ondertekende petitie van Incluvisie, waarin de regering wordt opgeroepen een wet te ontwerpen, die ‘niet uitgaat van het minimumloon als definitie van een arbeidsbeperking, maar van de definitie van een beperking van het VN-verdrag Handicap.’ Naar de petitie>>

VNO-NCW en MKB Nederland noemden het wetsvoorstel al ‘een stap terug’. Daarbij worden twee punten uitgelicht: het voorgestelde  quotumsysteem en het eventuele opheffen van het onderscheid tussen markt en overheid. Lees verder>>

Ook de Zelfstandige Publieke Werkgevers (ZPW) waren al kritisch: ZPW commiteert zich aan de doelen van de Banenafspraak, maar dringt aan op een snelle samenvoeging van overheid en markt en wil dat inkoop meetelt bij de inkopende partij. Lees verder>>

In haar column over dit onderwerp schreef ZPW-bestuurder Manita Koop: “Als werkgever wil de overheid zich van zijn goede kant laten zien. Als wetgever maakt dat de overheid dat moeilijk.” Lees verder>>

Aart Van der Gaag – Banenafspraak boegbeeld voor het bedrijfsleven – liet ook zijn ongenoegen blijken: ‘Vereenvoudiging is dringend nodig. Maar niet op deze manier.’ Lees verder>>