In maart publiceerde Petra Baks de roman ‘Leven met lef’. Volgende week op deze site een interview met de auteur. Aart van der Gaag las het boek en beschreef zijn indruk.
Het boek, gelukkig niet imponerend dik, lag al even op de stapel nog te lezen boeken: ‘Leven met lef,’ door Petra Baks.
Petra ken ik door mijn werk binnen de banenafspraak. Ik kwam haar vaak tegen, onder andere bij de inclusieversnellers. Dit is een groep mensen die, het woord zegt het al, inclusie wil versnellen. Dit doen ze door collega-organisaties te ondersteunen met hun ervaringen. Tegenwoordig werkt ze als beleidsmedewerker bij het ministerie van SZW.
Hoe goed ken je iemand die je met regelmaat tegenkomt? Meestal valt dat best tegen. Ik zag haar weleens dingetjes op Facebook posten over haar activiteiten, dan was ze bijvoorbeeld aan het skiën of parachutespringen. Ik dacht dan: ‘tjonge, dat zou ik met een heel lijf niet eens doen..’ Voor de goede verstaander: Petra heeft een progressieve spierziekte. Ze heeft 24 uur per dag ondersteuning nodig en zit in een rolstoel.
Toch zag ik er een beetje tegen op om het te gaan lezen. Ik lees weliswaar vrij veel, maar dit boek voelde anders. Wie weet komt het wel erg dichtbij.
Toen ik eenmaal begon, zoals altijd ’s avonds laat, las ik het in drie rukken uit. Het is een roman, dus niet alles is ‘waargebeurd’ in het leven van de auteur, maar je krijgt toch het idee mee te lopen in haar leven. Vanaf de geboorte in flashbacks, en in het nu. Het boek laat indringend zien waar je zoal tegen aan loopt als je gehandicapt bent.
Dat klinkt niet als een leuk boek, maar dat is het wel.
Centraal staat de poging van de hoofdpersoon om clown te worden, met alles wat daarmee samengaat. Er zijn medecursisten, die iemand in een rolstoel ongeschikt vinden, er zijn de eigen twijfels en onhandigheden. Het is een queeste.
Wat mij zo boeide in dit boek is het inkijkje in de werkelijkheid van een leven van iemand met een handicap. Veel zelf niet kunnen, maar wel zelfstandig gaan wonen, vriendjes hebben, een studie afmaken (terwijl je eerst op het speciaal onderwijs zat) en een goede baan verwerven. En alle ondersteuning die daar voor nodig is.
Wij als omstanders hebben er eigenlijk geen weet van. Je ziet de buitenkant, de lol en de motivatie om ‘er’ iets van te maken. Die komen ook in dit boek terug, maar ‘Leven met lef’ laat ook de andere werkelijkheid zien: de twijfels, de hindernissen en de soms te grote beslissingen die genomen moeten worden of die mensen willen nemen.
Ik heb er veel van geleerd.
Het boek is hier te bestellen.
Aart van der Gaag is boegbeeld en inspirator van de projecten ‘Op naar de 100.000 banen’ & ‘Op naar de 25.000 banen’, opgezet om (overheids)werkgevers te informeren en inspireren rond de Banenafspraak.