Anje Neef, adviseur Participatiewet, ministerie van OCW, DUO (Groningen):
‘Doorgroeien naar een vaste baan geeft rust en perspectief’

“Toen we in 2016 aan de klus begonnen, besloten we dezelfde werkwijze aan te houden als met het plaatsen van stagiairs.” In overleg met afdelingsmanagers wordt gekken wat er speelde en wat er nodig was. Al snel werd het talent van de kandidaat vooropgesteld. “Dankzij de goede samenwerking met jobcoachorganisatie Quality Coaching, het UWV, de gemeente Groningen en het REA College werpt die formule zijn vruchten af,” vertelt Neef.

45 medewerkers

Het grootste deel van de ‘banenafspraakmedewerkers’ werkt op de ICT-afdeling, anderen bij de klantenservice, op de inkoopafdeling of bij HR. “Duo is het grootste onderdeel binnen het ministerie van OCW. Binnen de banenafspraak zijn er bij ons 54 medewerkers aan het werk: 57,6 fta’s met banen van gemiddeld 25,5 uur per week. (de ’a’ staat voor arbeidsparticipatie).”

Neef denkt dat inclusie haar organisatie veel brengt. “Waar nieuwe medewerkers hun soms onzichtbare beperking delen, ontstaan mooie diepgaande gesprekken, waardoor zij op begrip kunnen rekenen.” Neem een van de kandidaten die een auditieve beperking heeft. Dankzij hem heeft de afdeling een cursus gebarentaal gevolgd. “Het contact gaat nu veel soepeler en het heeft de afdeling hechter gemaakt. Een ander bijkomend voordeel is dat onze gemiddelde leeftijd sterk daalt. Een van de nieuwkomers heeft Jong DUO opgericht. Deze club organiseert geregeld een themasessie of een pubquiz. Dat brengt een andere, prettige, dynamiek in onze organisatie.”

Corona: extra ondersteuning jobcoach

Net zoals de andere medewerkers van DUO moest iedereen half maart thuis aan de slag. Medewerkers konden hun bureaustoel ophalen of laten bezorgen en als ze nog geen laptop hadden werd er een geregeld. “Daarnaast zorgden we voor de medewerkers binnen de Banenafspraak voor extra ondersteuning op sociaal-emotioneel vlak van hun jobcoaches. Vier medewerkers hebben in de periode tussen mei en half september op kantoor gewerkt, omdat ze thuis geen goede werkplek hadden of omdat het om sociaal-medische redenen beter was om op kantoor te werken. Sinds half september werken zij ook thuis. Voor tien medewerkers is er sinds maart geen werk. Zij zijn toetsenbordmedewerkers en hun werk is toetsenborden reinigen, dat kunnen ze natuurlijk niet thuis doen. Voor hen is veel aandacht, omdat het vaak enorm tegenvalt om weer thuis te zitten en terug bij af te zijn.’

Nieuwe baan

‘Met het grootste deel van de medewerkers gaat het echter goed. Zij hebben thuis een goede werkplek en kunnen zonder problemen hun uren maken. Twee medewerkers hebben zelfs een nieuwe baan. Zij hebben intern gesolliciteerd en zijn aangenomen. Dat is niet makkelijk in een periode waarin je je collega’s niet face-to-face kan zien. Dus daar ben ik wel trots op. Doorgroeien naar een vast dienstverband is het uitgangspunt. Bij degenen die dat hebben bereikt, brengt dat rust en perspectief. Ik hoor dat ze het nu hebben over de mogelijkheid om een huis te kopen, te trouwen of om aan kinderen te denken. Prachtig toch?”